Als je al zolang getrouwd bent met een Chinees en je ook in die kringen verblijft,
herken je dan het volgende en kun je dat vanuit de Chinezen verklaren?
Ik woon inmiddels 4 jaar in China. En heb een goed contact opgebouwd met een Chinese. We voelen elkaar aan en mogen elkaar graag. Communiceren proberen we maar het blijft moeilijk doordat zij geen Engels spreekt en ik slechts mondjesmaat Chinees. Zij wist dat ik graag zwanger wilde worden, en toen ik zwanger bleek te zijn vertelde ik haar dat meteen. Ze was blij en opgewonden voor mij. Maar na een paar weken ging het mis, een miskraam. Hevige bloeding dus mijn lakens rood. Ik had het bed afgehaald en later zag ze de bebloede lakens. Toen begon ze heel hard te lachen. Tilde nog eens extra de lakens op en zei zoiets van: “mei you” Maar dat lachen… Terwijl ik er zo verdrietig om was.
Later, met iemand anders, die bij ons in het appartementencomplex werkt en die ik erg aardig vind gebeurde er iets soort gelijks. Lachen om iets dat helemaal niet leuk is.
Een goede vriendin (uit NL) was bij mij op bezoek. Haar dochtertje bleef bij haar ouders in NL. Toen de Chinese erachter kwam dat mijn vriendin een dochtertje heeft vroeg ze meteen “waar is je man dan”. Ik vertelde haar dat de man van mijn vriendin vorig jaar overleden was. “Ha, ha, ha…” Lachte die Chinese.
Mijn vriendin zei sarcastisch: “ja, hartstikke leuk, lach er maar om”
Deze twee mensen kunnen het niet echt kwaad of gemeen bedoelen denk ik. Weet jij misschien of dit misschien een gewoonte hier is. Om iets wat zwaar beladen is luchtiger te maken. Of omdat ze niet weten hoe ze op zo'n situatie moeten reageren?
Ik vind China een geweldig land om te wonen en ik ben erg geinteresseerd in de mensen en hoe ze denken. Maar dat laatste valt niet mee. De verschillend met de westerse cultuur zijn zo groot. Misschien dat jij me verder kunt helpen met bovengenoemd verschijnsel.
Vriendelijke groeten,
Jeanette